من غلام قمرم  غیر قمر هیچ مگو

این شعر مولانا از شاعران پارسی گوی است که منظورش از این شعر دیدن درون خود همچون ماه درخشان و از رنج و سختی‌ها سخن نگو و شکایت مکن. در این تابلو که به صورت خط نقاشی اجرا شده خطوط کشیده موازی و  روی هم نوشته شده و اول  مصرع شعر در قسمت دوم و آخر شعر در قسمت اول نوشته شده است. این بدان معناست که باید آخر کار و نتیجه کار را از اول پیش بینی کرد .این تابلو با تکنیک اکریلیک روی بوم اجرا شده است .وجود طناب در این تابلو به معنای کارهایی که دست و پا گیر هستند و باید از بند طناب رهایی یافت

نام هنرمندعزیز گل کار
اندازهcm130X130
تکنیکاکریلیک
تاریخ خلق اثر1391

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *